Individual differentiation of habitat preferences indicate high flexibility in habitat use by European bison (Bison bonasus)

Autorzy badań skupili się na aspekcie często pomijanym w badaniach nad preferencjami siedliskowymi – na zmienności osobniczej wynikającej z ekologicznej plastyczności gatunku. W wyniku analizy danych z monitoringu telemetrycznego 11 osobników żubra Bison bonasus, bytujących w Puszczy Białowieskiej (północno-wschodnia Polska), wykazali, że wzorce selekcji siedlisk w tej populacji są bardzo zmienne.

Autorzy stwierdzili, że nawet sezonowe zmiany w preferencjach siedliskowych nie łagodziły indywidualnej zmienności – w tych samych miesiącach poszczególne osobniki tej samej płci preferowały pewne siedliska, których inne unikały. W badaniu nie było możliwe stworzenie jasnych reguł przewidywania preferencji siedliskowych dla danego osobnika; można określić jedynie ogólne wzorce sezonowego unikania niektórych siedlisk, a nie ich pozytywną selekcję.

Wnioski z badań sformułowano zwracając uwagę, że przy planowaniu reintrodukcji tego gatunku do nowych siedlisk powinna być brana pod uwagę elastyczność w doborze siedlisk, ponieważ może to znacznie rozszerzyć zakładane dostępne spektrum odpowiednich siedlisk. Ponadto, ponieważ naturalne rozproszenie zwierząt nie ogranicza się do kompleksów leśnych, mogą pojawić się nowe wyzwania dla ochrony, a także nowe czynniki ograniczające wynikające z konfliktów społecznych, które należy uwzględnić w planowaniu ochrony, zwłaszcza na terenach rolniczych.

Pełna treść artykułu jest dostępna w trybie Open Access na stronie czasopisma: